ถ้าเป็นสาขาในเมืองใหญ่ หรือที่ๆ มีนักท่องเที่ยวเยอะๆ เมนูก็อาจจะมีภาษาอังกฤษให้ชื่นใจบ้าง แต่สำหรับที่นี่ ฮามามัตสึ เมืองที่บอกเพื่อนไปสิบคนไม่มีคนรู้จักสักคน เมนูเป็นภาษาญี่ปุ่นหมดเลยจ้า!!
แต่ใจร่มๆ ไว้ไม่ต้องกลัวไป แอพกูเกิ้ลทรานสเลทช่วยได้ ส่องๆ แล้วก็ได้ความว่า นอกจากเมนูต่างๆ ที่คล้ายกับที่ไทยแล้ว เรื่องการลด-เพิ่มข้าว เลือกระดับความเผ็ดก็มีเหมือนกันเปี๊ยบ เพียงแต่ที่นี่จะมีความเผ็ดให้เลือกทั้งหมด 10 ระดับ และทุกๆ ความเผ็ดที่เพิ่มขึ้นคือเพิ่มเงินนะจ๊ะ

สายโหดลิ้นจระเข้อย่างเราช็อคนิดหน่อย แต่ถ้าจะให้กินแกงกะหรี่ไม่เผ็ดนี่มันไม่ใช่อ่ะ สั่งไปค่ะ ครั้งแรกก็เอาความปลอดภัยไว้ก่อน เริ่มต้นที่ความเผ็ดระดับ 6 พอ


อืมมม รสชาติจัดจ้านโดนใจ แต่พี่ว่าพี่ยังไหวอ่ะ ระดับ 6 ได้แค่นี้เหรอคะซิส

ด้วยประการละฉะนี้ ครั้งที่ 2 จึงตามมา ความเผ็ดระดับ 8 ค่ะ ลุยยยย


เพิ่มระดับความเผ็ดขึ้นมาหน่อยนึง แต่ก็ยังไม่ถึงกับต้องกินไปจิบน้ำไป กำลังอุ่นๆ กำลังอร่อย กินได้เรื่อยๆ สบ๊าย~

แต่ว่ามิชชั่นมันจะไม่สำเร็จเลยนะ ถ้าเราไม่ได้รู้เลเวลระดับความเผ็ดสูงสุดของคนญี่ปุ่นอ่ะ! ไม่นาน ชวนพี่ข้างๆ ไปจัดโคโค่กันอีกสักทีเถอะ คราวนี้จัดเต็มไปเลยที่ความเผ็ดระดับ 10 !!!!!


ตอนพนักงานมาเสิร์ฟ กลิ่นพริกลอยมาแตะจมูกเลย ตอนนั้นคิดละว่าต้องดีมากๆ เลยแกรรรรรร แต่พอคำแรกที่ชิม...อื้มมมม ก็เผ็ดนะ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นเลเวลที่เพิ่มขึ้นมาจากระดับ 8 หน่อยนึง ไม่มาก แค่นิดเดียวจริงๆ เรายังคงสามารถกินได้เรื่อยๆ โดยไม่ต้องจิบน้ำเหมือนเคย

ไม่เหมือนกับที่ไทย เวลาไปกินส้มตำ หรือร้านก๋วยเตี๋ยวที่มีให้เลือกระดับความเผ็ด เราจะชอบสั่งแบบเผ็ดสุดมาลองตลอด ผลก็คือทรมานลิ้นมาก มันเผ็ดร้อนจนกินต่อไม่ไหวจริงๆ แต่แกงกะหรี่โคโค่ มันเป็นความเผ็ดที่ยังคงกินได้เรื่อยๆ อ่ะ ไม่ทรมาน กำลังอร่อย (สำหรับเรานะ) ในสามระดับที่กินมาต่อไปเราคงสั่งแต่ระดับนี้แหละ 55555