Journey ♡ 2016年03月30日 Pha Hom Pok is still Calling ♡ ยิ่งเข้าใกล้เดือนเมษายน อากาศในกรุงเทพฯ ก็ยิ่งร้อน ทำให้อดคิดถึงอากาศเย็นๆ บนดอยช่วงหน้าหนาวไม่ได้ เมื่อเดือนม.ค.ปีที่แล้ว หลังจากฝึกงานหนังสือพิมพ์ที่ลำปางเสร็จ เรากับเพื่อนมุ่งหน้าขึ้นเชียงใหม่ ไปดอยผ้าห่มปก ดอยที่สูงเป็นอันดับสองของประเทศไทย~ ขอบอกว่าทริปนี้ทรหดมากๆ คือก่อนหน้านี้ก็มีไปปีนเขาจุดชมวิวอะไรอย่างนี้บ้างนะ ระหว่างทางก็มีเหนื่อยแหละ แต่รู้สึกว่าตัวเองยังไหว ไปได้เรื่อยๆ แต่พอมาถึงที่นี่ มาเจอความสูง 3.5 กิโลเมตร ความชันอีกระดับ x10 เราจอดค่ะ 555555 ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าอากาศหนาวจนหายใจไม่ทัน หรือเป็นเพราะตื่นเช้าเกินไป ตั้งแต่ตีสี่ ร่างกายยังไม่พร้อมหรืออะไรไม่รู้ แต่รู้สึกว่าเหนื่อยมากกกกกกกกกก (ก ล้านตัว) แต่สุดท้ายก็ขึ้นมาถึงค่ะ ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนๆ ที่ทั้งผลักทั้งดันกันมา เกือบไม่ทันพระอาทิตย์ขึ้นแหนะ อากาศตอนนั้นหนาวติดลบเลยล่ะ ลงมาจากยอดดอยแล้วก็ยังคงนอนสั่นในเต็นท์กันแบบไม่ไหว ไม่เชื่อก็ดูอุณหภูมิสิ 555555 ถึงจะเหนื่อยหอบแค่ไหน แต่ขึ้นไปถึงแล้วคุ้มค่าจริงๆ นะคะ วิวสวยราวกับอยู่บนสวรรค์แหนะ น้องหมาในภาพนี้ เป็นการ์ดพวกเราเองค่ะ มากับพี่เจ้าหน้าที่ จริงๆ มีหลายตัวอยู่น้า ผลัดกันเดินนำขบวนแล้วก็ท้ายขบวน น่าร๊ากกกก พอนึกถึงแล้วก็คิดถึงค่ะ เหนื่อยหน่อย หนาวหน่อย นอนสั่นหน่อย ตัวเหม็นควันเพราะผิงไฟไปหน่อย แต่การได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติตอนนั้นมันดีมากๆ เลย ฮือออออออ อยากไปเที่ยวอีก コメント(0) Tweet